همانطور که تکنولوژی همچنان در حال توسعه است، جوانان به طور فزاینده ای به دستگاه های دیجیتال روی می آورند تا زندگی روزمره خود را طی کنند. در حالی که این ابزارها ارتباطات، آموزش و سرگرمی را متحول کرده اند، اما به بحران سلامت روانی که جوانان امروزی با آن مواجه هستند نیز دامن می زند. در چنین زمینه‌ای، بررسی تلاقی سلامت روان، فناوری، و انزوای اجتماعی با تمرکز بر جوانانی که اثرات نامطلوب استفاده بیش از حد از وسایل را تجربه می‌کنند، ضروری است.
در سطح جهانی، سلامت روان یک نگرانی رو به رشد در میان جوانان است. بر اساس گزارش سازمان بهداشت جهانی، اختلالات روانی تقریباً ۴۵ درصد از بار جهانی بیماری را در بین افراد بین ۱۰ تا ۲۴ سال تشکیل می دهد.
عصر مدرن ارتباط بی نظیری را به ارمغان آورده است، اما برای بسیاری از جوانان این ارتباط سطحی است. تحقیقات نشان می دهد که اتکای بیش از حد به دستگاه های دیجیتال می تواند منجر به احساس انزوا و قطع ارتباط اجتماعی شود. همانطور که توسط مجمع جهانی اقتصاد اشاره شده است، جوانان به دلیل افزایش بار دیجیتال ناشی از شهرنشینی و فشارهای زندگی مدرن شهری در معرض خطر ابتلا به اضطراب و افسردگی هستند. این الگو به ویژه در سریلانکا مشهود است، جایی که مؤسسه ملی سلامت روان گزارش داده است که تعداد فزاینده‌ای از جوانان با مشکلات سلامت روان مرتبط با انزوای دیجیتالی دست و پنجه نرم می‌کنند. گزارشی در سال ۲۰۲۲ نشان داد که ۴۵ درصد از جوانان سریلانکا علائم اضطراب، افسردگی یا اختلالات مرتبط را تجربه می کنند که اغلب با زمان آنلاین بودن تشدید می شود.
پلتفرم‌های رسانه‌های اجتماعی بر زندگی دیجیتالی جوانان تسلط دارند و به چالشهای سلامت روان کمک می‌کنند. آزار و اذیت سایبری، قرار گرفتن مداوم در معرض تصاویر غیرواقعی زندگی، و فشار برای کنترل شخصیت آنلاین عالی می تواند منجر به کاهش عزت نفس و ارزش خود شود. این واقعیت غم انگیز در سریلانکا برجسته شده است، جایی که آزار و اذیت سایبری با چندین خودکشی دانش آموزان برجسته مرتبط است. سایت بهداشت روان محلی HappyMind.lk یکی از منابع رو به رشدی است که هدف آن کمک به جوانان برای دستیابی به بهداشت روانی است. با این حال، دسترسی همچنان یک چالش است، به ویژه در مناطق روستایی که خدمات سلامت روان کمیاب است و انگ کمک طلبی همچنان ادامه دارد.
روانپزشکان به دلیل افزایش استفاده از دستگاه های دیجیتال پس از همه گیری کووید-۱۹، به افزایش قابل توجهی در مسائل مربوط به سلامت روان، به ویژه در میان جوانان اشاره کرده اند. با انتقال کودکان به مدرسه آنلاین، بسیاری از آنها برای تمرکز بر روی صفحه نمایش تلاش کردند، احساسی که توسط بسیاری از دانش آموزان و والدین آنها منعکس شد. درگیر شدن مداوم با نمایشگرها منجر به اضطراب اجتماعی، اضطراب عمومی و افسردگی، به ویژه در بین نوجوانان ۱۳ تا ۱۶ ساله شده است. همچنین پدیده‌ای به نام اوتیسم مجازی مورد بحث قرار می‌گیرد که در آن قرار گرفتن طولانی‌مدت در معرض نمایشگرها در طول سال‌های شکل‌گیری منجر به رفتارهای طیف اتیسم مانند می‌شود و مانع رشد مهارت‌های اجتماعی ضروری می‌شود. با گذشت زمان، تشخیص این رفتارها از اختلالات رشدی واقعی دشوار می شود.
تکثیر محتوای دیجیتالی رنگارنگ و سریع که برای کودکان طراحی شده است، مشکلات توجه را تشدید می‌کند و تمرکز آنها بر روی کارهای کمتر محرک را دشوار می‌کند. کارشناسان بر اهمیت فاصله گذاری اجتماعی، امتحان سرگرمی های جدید و ارتباط مجدد با طبیعت تاکید کردند. اقدامات ساده مانند لمس کردن خاک یا فاصله گرفتن از صفحه نمایش می تواند به کاهش تحریک بیش از حد کمک کند. آینده ناگزیر پر از فناوری خواهد بود، بنابراین در حالی که ممنوع کردن کامل استفاده از دستگاه غیرواقعی است، اقداماتی مانند سم زدایی از رسانه های اجتماعی و وقفه های فناوری آگاهانه برای کودکان و بزرگسالان مهم است.
کارشناسان در این زمینه بر نیاز فوری برای رسیدگی به اثرات انزوای دیجیتال تاکید دارند. روانشناس ناسرین نیلم به Groundviews گفت که جوانان اغلب به وسیله فشار همسالان و پویایی خانواده به ابزارهای دیجیتال به عنوان پناهگاه های عاطفی روی می آورند. با توجه به تجربه او با مراجعان در سنین مختلف، بسیاری با این دستگاه ها آرامش پیدا می کنند که نشان دهنده پویایی گسترده تر در روابط آنها، چه با والدین یا شریک زندگی است. این وابستگی به عنوان یک مکانیسم مقابله با استرس‌های روزانه عمل می‌کند، که برای والدین و مشاوران برای نظارت و راهنمایی استفاده از دستگاه کودکان بسیار مهم است.
دکتر نیمشا آلویس، روانپزشک در بیمارستان عمومی ناحیه نوالاپیتی، می گوید که پیامدهای پزشکی استفاده بیش از حد از دیجیتال با اضطراب، افسردگی و انزوای اجتماعی مرتبط است. وی خاطرنشان کرد: بسیاری از کودکان به دلیل عادات دیجیتالی دچار افت عملکرد تحصیلی و روابط شخصی شده اند. او بر اهمیت تشخیص و مداخله به موقع برای کسانی که علائم بیماری های روانی جدی از جمله افسردگی با خستگی و کنار گذاشتن مسئولیت ها را نشان می دهند، تاکید کرد.
دکتر شافیک ایرشارد، روانشناس بالینی، توجه را به وابستگی فزاینده به صفحه نمایش، به ویژه در طول همه گیری که آموزش آنلاین ضروری شد، جلب کرد. بسیاری از کودکان تلاش می کنند تا برای مدت طولانی روی صفحه نمایش تمرکز کنند، که منجر به علائم اضطراب اجتماعی و اضطراب عمومی در سنین ۱۳ تا ۱۶ سالگی می شود.
او در مورد اوتیسم مجازی بحث می کند، جایی که قرار گرفتن طولانی مدت در معرض نمایشگرها در سال های شکل گیری منجر به رفتارهایی در طیف اتیسم، به ویژه در پی کووید-۱۹ شده است. این کودکان گاهی اوقات خصوصیات اوتیسمی را از خود نشان می دهند زیرا مهارت های اجتماعی ضروری را زود به دست نمی آورند. برخی از نوجوانان تعاملات اجتماعی را چنان طاقت فرسا یافتند که از رفتن به مدرسه امتناع کردند، که نشان دهنده تأثیر عمیق تر و پیچیده تر عصر دیجیتال بر سلامت روان است.
برای مبارزه با این چالش‌ها، دکتر ایرشارد از سم‌زدایی‌های منظم رسانه‌های اجتماعی و وقفه‌ای از تماشای صفحه‌نمایش حمایت کرد و اشاره کرد که تحریک مداوم از محتوای دیجیتال با سرعت بالا، دامنه توجه کودکان را کاهش می‌دهد. درگیر شدن در فعالیت های خارج از منزل و استقرار خود در طبیعت می تواند به طور قابل توجهی به بازیابی تمرکز و کاهش تحریک بیش از حد کمک کند.
راه‌های پرداختن به مسائل بهداشت روانی شامل گسترش دسترسی به مراقبت‌های بهداشت روان، کاهش انگ، و ترویج استفاده از ابزارهای دیجیتالی است که مشاوره و حمایت عاطفی در دسترس را ارائه می‌کنند. سیاستگذاران و دانشگاهیان نیز نقش حیاتی در رسیدگی به این چالش ها دارند. مدارس باید آموزش بهداشت روان را در برنامه درسی خود ادغام کنند، به دانش آموزان آموزش دهند که چگونه استرس را مدیریت کنند، علائم مشکلات سلامت روان را تشخیص دهند و در صورت نیاز به دنبال کمک باشند. این رویکردها می تواند به مقابله با اثرات منفی انزوای دیجیتالی کمک کند و جوانان را به ایجاد روابط سالم با فناوری تشویق کند.
تلاش‌های هماهنگ سیاستگذاران، مربیان، متخصصان سلامت روان و پلتفرم‌هایی مانند HappyMind.lk راه را برای آینده‌ای سالم‌تر و مرتبط‌تر برای جوانان سریلانکا هموار می‌کند.
منبع: https://groundviews.org/۲۰۲۴/۱۰/۱۰/coping-with-mental-health-challenges-in-the-digital-age/
نظر شما